[izyda123]

Witam.
Joker znalazł sie u nas jak miał prawie 5mcy. Teraz ma 9 mcy. Myślałam, że to normalne, że gryzie bo mały, nie słucha bo mały, sapie, dyszy,szczeka, wariuje, kradnie jedzenie, szarpie na smyczy itp. Zaczęlismy od tresury. Komendy poszły super, łapa, siad, zostań, czekaj, nie rusz itp. Gryzienie i szczekanie zostało. Zaprosilismy zoopsychologa. Pani stwierdziła, że nie jest agresywny tylko nie wychowany. Przeszukałam i przeczytałam chyba pół internetu, różne artykuły trenerów, behawiorystów...Wdrożyłam w życie. Na Jokera nie działa, komendy, smycze behawioralne, wychodziłam z pokoju. NIC. Nadal gryzie, szczeka. Kolejny problem zabieranie naszych rzeczy - kradzież, skarpety, buty, kapcie, misie. Każemy mu oddać ale to tylko na minutę zaraz robi to samo. Niszczenie posłania, zniszczył 2, miał koc - zniszczył, miał gruby koc zniszczył. Teraz leży na podłodze. Jedno co mu wychodzi to aport. Brawa dla niego. Zostaje sam to siedzi grzeczny. Zaraz minie 5 mcy odkąd go mamy a ja jestem wymęczona i fizycznie i psychicznie, bo zamiast poświęcać czas dzieciom ganiam za psem. Jest to nasz drugi lab, z poprzednim nie miałam żadnych problemów. Był labkiem z książek. Stwierdzam, że mój pies jest nadpobudliwy a ja nie umiem mu i sobie pomóc. Dotykam go sapie, znowu dotykam gryzie. Na spacerze ciagnie i jest podniecony. Rzucamy piłkę nie może przestać biegać, biegał by tak długo aż by padł. Nie potrafi się wyciszyć, chodzi wiecznie, krąży, zmienia miejsca, czuwa a nie śpi. Wymaga ciągłej uwagi, jak na niego nie reagujemy szczeka wniebogłosy. Jestem juz zmęczona. Proszę o dobre i sprawdzone rady.
Pies ma swój rytm dnia. Rano spacer, czasem pilka czasem dłuższy na wąchanie, w sumie 4 - 5 w ciagu dnia. Biega po podwórku, chodzimy po mieście wśród ludzi, na place zabaw dla psów. Wracam a w domu sczekanie, kradzeiże, sapanie, i ciagły jego ruch, bark odpoczynku. Troche sie rozpisałam......

[Julita J.]

Tak się zachowuje sfrustrowany i niewyżyty fizycznie i psychicznie pies, w tym wieku powinien zaliczać codziennie co najmniej dwugodzinny spacer, podczas którego będzie ciągle aportował, miał trening węchowy i posłuszeństwa, zabawy w przeciąganie, dużo pływania itp. Wiem, że to nie jest prosto zorganizować czas codziennie, niezależnie od pogody i wszystkiego innego na dwie godziny intensywnego spaceru, gdzie poświęca się psu 100% uwagi, ale innego wyjścia nie ma, labradory naprawdę nie są słodkimi grubasami kanapowymi, zdrowy, dobrze chowany lab to energetyczny szczupły i zwinny pies, zawsze chętny do zadań, typowy do pracy użytkowej, jak nie jesteśmy w stanie mu tego zapewnić, to pies cierpi, niektóre po cichu, bez buntu kapcanieją i tyją stając się karykaturą rasy bez energii i chęci do ruchu, a niektóre gorzej to znoszą, są bardziej sfrustrowane i zaczyna się problem. Ciężko tak na odległość ocenić jak wyglądają też wzajemne relacje i pozycja psa w Waszej rodzinie, ale tutaj niestety pewnie coś nie gra, skoro pies tak się źle czuje i nie umie się zrelaksować nawet na chwilę...Mimo wszystko i tak zaczęłabym od obligatoryjnych wycieczek w teren, o których napisałam wcześniej.

[adresprzema]

Faktycznie trudno to ocenić na odległość ale wygląda to na problem z relacją pies człowiek. Po prostu pies nie zna swojego miejsca w rodzinie psio człowieczej. Pisałem już o tym na forum przynajmniej w kilku tematach. Janee Fennel dogłębnie opisuje ten problem w swoich publikacjach a zwłaszcza w książce Zapomniany język psów. W mojej skromnej oceny 90% problemów z czworonogami bierze się właśnie Z zaburzonych relacji między psem a człowiekiem, ułożenie właściwych relacji pies człowiek to proces i nie da się go opisać W jednym wpisie dlatego serdecznie odsyłam do publikacji wspomnianej autorki.