Wiek: 53 Dołączyła: 28 Sty 2009 Posty: 131 Skąd: Warszawa
Wysłany: 14-06-2011, 13:46 Ptysia
Jak na prawie roczne zwierzę to ogryzek nie kot.
Chociaż waży 3x tyle, co pół roku temu. Ho ho... Całe 2 i pół kilo...
Małe, rozmruczane, czasem wirtualne ( czy ktoś dzisiaj widział kota?!...). Nie wiadomo było, jak toto nazwać? Mrusia? Kruszynka?- propozycje Potworków... Dyzia? Zuzia? Z pomocą przyszła Bezia (białe ciasteczko , jak sobie można zobaczyć w galerii ). Kicia jest tego samego koloru, nawet plamkę na tej samej łapce ma też białą ( Bezia ma białą sierść na bliźnie po szkle 2 lata temu)- no to bądźmy konsekwentni....Ptyś to chłopczyk, więc zostaje Ptysia.
Jesienią przyniosłam małą, puchatą, trzęsącą się kulkę do domu.
Na widok wielkiego potwora ( Bezy) zmieniła się w zjeżoną i syczącą kulkę. Długo trwało, zanim przestała to robić...
A sunia, ten wielki potwór zaczął matkować małej zołzie- wylizywała futerko, brzuszek, pupsko, sprzątała kuwetę , z niebiańską cierpliwością pozwalała na polowania na swoje uszy i ogon (jak się dał upolować, to trzeba było go zagryźć..). Drętwiałam, gdy widziałam Ptysiulca wgryzającego się z rozkoszą w nos suni- bo jej głowę Wiedźma trzymała pazurami za oczy...Raz Beza straciła cierpliwość i za łebek zaniosła Kosmitkę na leże i przydeptała przednimi łapami. Ale się mała bździągwa zdziwiła...Nie przeszkodziło jej to jednakowoż niedługo potem rozrabiać znowu.
Minęło pół roku. Dziś mam skociałego psa (jak wołam "kici-kici" no kto przybiega?- Bezia...) i spsiałego kota ( aportuje zabawki...)
[ Dodano: 14-06-2011, 14:54 ]
Chyba nie za bardzo mi się wkleiły zdjęcia . Ale popracuję nad tym.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Profil
Rejestracja
Zaloguj
). Kicia jest tego samego koloru, nawet plamkę na tej samej łapce ma też białą ( Bezia ma białą sierść na bliźnie po szkle 2 lata temu)- no to bądźmy konsekwentni....Ptyś to chłopczyk, więc zostaje ![;]](/bad_smile.png ";]")
, z niebiańską cierpliwością pozwalała na polowania na swoje uszy i ogon (jak się dał upolować, to trzeba było go zagryźć..). Drętwiałam, gdy widziałam Ptysiulca wgryzającego się z rozkoszą w nos suni- bo jej głowę Wiedźma trzymała pazurami za oczy...Raz Beza straciła cierpliwość i za łebek zaniosła Kosmitkę na leże i przydeptała przednimi łapami. Ale się mała bździągwa zdziwiła...Nie przeszkodziło jej to jednakowoż niedługo potem rozrabiać znowu.
. Ale popracuję nad tym.
[/URL]
