[Olciakowa]

Może temat nie do końca na czasie, ale zapewne do Sylwestra zdążę zapomnieć, a ostatnio słyszałam co nieco o obroży feromonowej uspokajającej. Czy ktoś z Was słyszał o takowej, używał, jest skuteczna? Mój Ricco panicznie boi się wybuchów, a tabletki bardzo go otumaniają. No i chciałabym wypróbować też jakiejś alternatywy.

[adresprzema]

[anna34]

To jest bzdura,nie przyzwyczaisz psa który panicznie boi się wystrzałów I grzmotów nigdy w życiu.Zapraszam do mojej koleżanki,jeśli przyzwyczaisz Daisy do wybuchów to uwierze.Obroże feromonowe nie działają na nią,nic nie działa I tak już z 7 lat się męczą

[aganica]

[adresprzema]

[anna34]

Wpis nie na temat maderator

[aganica]

[adresprzema]

[aganica]

[adresprzema]

[Julita J.]

Tak, jest to wyzwanie dla zawodowego DOBREGO behawiorysty, bo wszystko jest fajnie jak mamy piesia od małego, bo to my wiemy, co z nim robimy, jakich reakcji go uczymy i jakie zbiera doświadczenia, ale kiedy bierzemy już dorosłego psa, to nic tak naprawdę nie wiemy, a możemy się jedynie domyślać, co mogło pójść nie tak skoro teraz wykazuje jakieś "złe"zachowania, reakcje, także jest to nie lada problem i łatwo to się człowiek może wymądrzać z boku, a nie kiedy żyje ze skrzywdzonym zwierzęciem na co dzień...Także trzymam kciuki, żeby się udało piesia z tych lęków wyprowadzić w końcu, bo po co ma się ciągle tak strasznie stresować biedny
Co do własnych reakcji, to ze szczeniakami jak z dziećmi - jak im pokażemy SOBĄ, że coś jest fajne, to tak pomyślą i odwrotnie - jak się przestraszymy albo będziemy stękać, kwękać, to i piesio pomyśli, że taka reakcja jest właściwa. Przed pierwszą w życiu burzą moich suczek nie schowałam się, tylko specjalnie zostałam w parku i szłam jakby nigdy nic, one za mną dreptały i jak się rozległ pierwszy huk, to z podkulonymi ogonami mnie wyprzedziły, co kompletnie zignorowałam, za chwilę znalazły się już za mną i normalnie szły, drugi grzmot - lekki przestrach, ale nawet mnie nie wyprzedziły już, trzeci - praktycznie bez emocji, do dziś dnia ignorują burzę totalnie, podobnie z hukiem petard, w Sylwestra - wyszłam z nimi na spacer wieczorny pooglądać fajerwerki, to na początku nie wiedziały co to jak to, ale tak im wkręciłam, że jest fajnie, że super, że jedna ignoruje je całkowicie, a druga ogląda z zaciekawieniem Tak samo łażenie w ekstremalnych warunkach ich nie rusza (i pogodowych i terytorialnych, że tak powiem) i nocą, i żaden człowiek im nie straszny i żaden pies, wobec każdego osobnika potrafią się zachować, i wiem, że to wszystko dzięki temu, że ja im osobiście pokazałam, że te sytuacje są okey i jak się z nimi obejść, jak reagować, jak zachować, ale jeżeli pies nigdy nie miał takich możliwości i nikt mu nie pokazał albo wręcz pokazał coś odwrotnego, to nie ma mocnych, sam sobie to wytłumaczył i zareaguje po psiemu i to też jest właściwe. Dlatego tak trzeba uważać jak się wychowuje szczeniaka, a nie myśleć, że sam się wychowa dobrze, takich cudów nie ma, to tak jak z tym bezstresowym wychowywaniem dzieci, czyli brakiem wychowania - jakaś plaga wygodnickich samolubnych rodziców-leniuchów albo pracoholików i tyle, a potem płacz i zgrzytanie zębami

[aganica]

[adresprzema]

aganica,
Tak z ciekawości, czy zdecydowała się Pani na jakieś ćwiczenia z sunią z wykorzystaniem naturalnych bodźców dźwiękowych? (Pokrywek, blachy, wystrzałów).

Pytam ponieważ czasem zabieramy na psi wybieg 9 miesięczną sunię sąsiadki, (też czarną labkę) i właśnie na wybiegu zauważyłem że sunia reaguje lękiem na różne naturalne odgłosy z otoczenia podczas kiedy Kora dalej się bawi i zupełnie ignoruje nawet spore hałasy. (Przy psim wybiegu trwa obecnie remont parkingów i główny hałas robią maszyny budowlane).

To zainspirowało mnie do przeprowadzenia kilku treningów z sunią sąsiadki, tyle, że jako przykład zachowań chciałbym wykorzystać zachowania Kory w reakcji na hałas. Chcę pokazać suni, że skoro ani Kora, ani my nie reagujemy na hałasy to musi to być coś całkiem normalnego.

Wspominam o tym w kontekście tego, co Pani napisała, że Fiooo owładnięta lękiem całkowicie zamyka się na człowieka. Byś może dla Fiooo bardziej czytelnym przykładem od reakcji człowieka będzie obserwacja zachowań innego psa, przyzwyczajonego do hałasów?

aganica,
Tak z ciekawości, czy zdecydowała się Pani na jakieś ćwiczenia z sunią z wykorzystaniem naturalnych bodźców dźwiękowych? (Pokrywek, blachy, wystrzałów).

Pytam ponieważ czasem zabieramy na psi wybieg 9 miesięczną sunię sąsiadki, (też czarną labkę) i właśnie na wybiegu zauważyłem że sunia reaguje lękiem na różne naturalne odgłosy z otoczenia podczas kiedy Kora dalej się bawi i zupełnie ignoruje nawet spore hałasy. (Przy psim wybiegu trwa obecnie remont parkingów i główny hałas robią maszyny budowlane).

To zainspirowało mnie do przeprowadzenia kilku treningów z sunią sąsiadki, tyle, że jako przykład zachowań chciałbym wykorzystać zachowania Kory w reakcji na hałas. Chcę pokazać suni, że skoro ani Kora, ani my nie reagujemy na hałasy to musi to być coś całkiem normalnego.

Wspominam o tym w kontekście tego, co Pani napisała, że Fiooo owładnięta lękiem całkowicie zamyka się na człowieka. Byś może dla Fiooo bardziej czytelnym przykładem od reakcji człowieka będzie obserwacja zachowań innego psa, przyzwyczajonego do hałasów?

[aganica]

[adresprzema]

[sienna_081]

Mój psiak też się strasznie boi wystrzałów i nic na niego nie działa... Wiem, że można kupić leki uspokajające ale nigdy ich nie testowałam. Zawsze po prostu w Sylwestra siadam razem z psiakiem na kanapie i czekamy aż się skończy. Zawsze mocno sie wtula i chowa łebek. Szkoda mi go okropnie w tych chwilach.

[adresprzema]