[PrzezŚwiatzLab]

Justyna Jabłońska- lekarz weterynarii w klinice Oaza .
Absolwentka wydziału Medycyny Weterynaryjnej i wydziału Nauk o Zwierzętach SGGW w Warszawie.
Miłośniczka i od 2005 roku hodowca psów rasy labrador retriever.
Zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej hodowli Sodalis.

1.Jakie są najważniejsze wady oraz zalety kastracji/sterylizacji?

Zalet i wad w sumie trochę jest, na początek podkreślę, że zalet jest zdecydowanie więcej niż wad.
Ale zacznijmy od wad, bo w rozmowie z osobami myślącymi o wykonaniu jednego z tych zabiegów u swojego zwierzęcia tych wad lekarz weterynarii nie powinien pominąć.
Po pierwsze kastracja i sterylizacja chirurgiczne wymagają podania narkozy, jak przy każdym zabiegu chirurgicznym są możliwe problemy z przebiegiem znieczulenia i gojeniem się rany pooperacyjnej.
Możliwe jest wystąpienie krwotoku, zakażenie rany, u suczek przepuklina. Nie są to problemy częste, ale nie sposób o nich zapomnieć.
W okresie późniejszym po zabiegu możliwe jest pokastracyjne nie trzymanie moczu i to czego najbardziej boi się wielu właścicieli - skłonność do tycia, Co prawda pies sam sobie lodówki nie otworzy, jednak wzrost apetytu utrudnia utrzymanie zwierzęcia w odpowiedniej wadze.
Utrzymanie go w odpowiedniej wadze jest w największym stopniu zależne od właściciela.

Zalet za to jest całkiem dużo.

U suczek:

- zapobieganie ropomaciczu
- zapobieganie nowotworom jajników i macicy
- szczególnie w przypadku zabiegu wykonanego u młodej suczki znaczne obniżenie ryzyka wystąpienia nowotworu gruczołu mlekowego
- zapobieganie występowaniu ciąż urojonych
- zapobieganie przypadkowym kryciom
- i wygoda, zarówno dla właściciela jak i dla suczki, czas cieczki dla suczki nie przeznaczonej do hodowli to czas dość trudny, sunia brudzi, może interesować się samcami, mieć chęć do ucieczki, może być mniej posłuszna, trzeba jej pilnować, spacery w zasadzie na smyczy. Czyli czas 3 tygodni, bo tyle trwa zwykle cieczka u suczki jest trudny i dla niej i dla jej opiekuna. Po zabiegu sterylizacji suczka nie ma cieczek, zachowuje się przez cały rok tak jak zachowuje się w okresie między cieczkowym.

U psów głównymi zaletami są:

- zmiana zachowania, pies nie interesuje się na spacerach suczkami w ciecze
- mniejsze tendencje do ucieczek
- znaczny spadek poziomu agresji
- jest mniej pobudliwy, bardziej skupiony na człowieku
- zmniejsza się w znacznym stopniu też tendencja do dominacji
- kastracja zapobiega częstemu u starszych psów przerostowi prostaty

2.Co sądzi Pani o kastracji chemicznej u samców i suk? Czy jest to niezdrowe dla organizmu zwierzęcia?

Mam bardzo pozytywne zdanie o tej formie kastracji.
Na początek chciałam podkreślić, że dostępny w Polsce preparat do kastracji chemicznej ma rejestracje wyłącznie do stosowania u psów (samców).
Wiadomo jest, że działa on też u suk, ale stosowany jest u suk znacznie rzadziej. Podstawowym powodem jest to, że w kilka dni po podaniu suczka dostaje cieczki, czyli jest to sprzeczne z tym czego właściciel suczki oczekuje. Cieczka ta jest zwykle krótsza niż normalna i nie dochodzi do owulacji, co nie zmienia faktu, że jest. Dochodzi jeszcze kwestia, że implant działa zwykle 6 miesięcy, czyli tyle ile odstęp między cieczkowy u suki.

U samców stosuje się go już w Polsce z dużym powodzeniem, nie odnotowano by miał jakiekolwiek skutki uboczne.

- stosuje się go bardzo często u psów reproduktorów, które z różnych przyczyn mają być przez pewien czas nie używane do rozrodu
- u psów, których właściciele wahają się czy nie będą w przyszłości chcieli użyć psa jako reproduktora
- u psów których właściciele chcieli by uzyskać poprawę zachowania a nie są pewni czy kastracja jest dobrym sposobem
- u psów których właściciele mają obawy przed narkozą.
- a także, gdy są medyczne wskazania do przeprowadzenia zabiegu kastracji a z różnych przyczyn u danego zwierzęcia znieczulenie go obarczone jest dużym ryzykiem

Kastracja chemiczna ma wszystkie te same plusy co kastracja chirurgiczna, praktycznie przy braku związanych z kastracją chirurgiczną wad (jedyna wadą jest znaczne zmniejszenie się wielkości jąder w okresie działania implantu, co za tym idzie wyłącza na pewien czas psa wystawowego z możliwości brania udziału w wystawach).

Olbrzymią zaletą tego rodzaju kastracji jest właśnie jej odwracalność.

3.Jak kastracja/ sterylizacja wpływa na nietrzymanie moczu ?

Sterylizacja suk zwiększa ryzyko wystąpienia nietrzymania moczu, dotyczy to szczególnie suk dużych.

4.W jakim wieku najlepiej poddać kastracji/ sterylizacji dużego psa typu labrador?

Są 2 szkoły. Pierwsza często praktykowana w Stanach i na Zachodzie Europy to sterylizacja/kastracja wczesna, nawet 3 miesięcznych szczeniąt.
Druga preferowana w Polsce (i zdecydowanie preferowana przez mnie) to sterylizacja suczki po osiągnięciu przez nią dojrzałości płciowej (czyli wystąpieniu pierwszej cieczki).
Są badania mówiące o tym, że im wcześniej suczka zostanie wysterylizowana tym mniejsze jest ryzyko wystąpienia w późniejszym wieku nowotworów gruczołów mlekowych.
W Polsce więc lekarze zachęcają do sterylizacji po pierwszej cieczce.
Optymalny czas to 2-3 miesiące po zakończeniu cieczki. Nie znaczy to jednak, że sterylizacja później nie ma sensu, praktycznie w każdym wieku jest ona dla suki korzystna.
Podobnie jest w przypadku kastracji, istnieje możliwość wykastrowania już szczeniaka, ale zdaniem wielu lekarzy, (moim też), warto poczekać aż pies dorośnie, zakończy wzrost. U labradora myślę, że najlepiej kastrować po ukończeniu przez psa roku.

5.Czy kastracja/sterylizacja może wpłynąć na zmianę zachowania psa/suki?

U samców zdecydowanie tak, zmniejsza się tendencja do włóczęgostwa, spada poziom agresji, psy przestają się interesować suczkami, zmniejsza się chęć do dominacji.
U suk nie ma tak wyraźnej różnicy.