[tenshii]

[Magdaa87]

kamil8406, Ciężko powiedzieć . Wydaje mi się że wina tej kobiety ,twój pies był na smyczy a ona powinna swoich dzieci pilnować.

[klaudia1234]

kamil8406, Matka tych dzieci powiedziała takie jedno, magiczne słowo?

kamil8406, Matka tych dzieci powiedziała takie jedno, magiczne słowo?

[kamil8406]

[graża]

klaudia1234, no właśnie to magiczne słowo - przepraszam!!!
kamil8406, ja bym od razu zwróciła jej uwagę Co to znaczy aby dzieciak bił mojego psa. Właśnie od tego się zaczyna, a później wyrastają takie dziwadła co na widok psa o mało w gacie nie narobią a jeszcze gorzej jak sadyści.

[ Dodano: 22-05-2015, 14:19 ]

[Magdaa87]

Pochodzę z małej miejscowości w Polsce i mam wielki problem na spacerach. Dużo osób mojego psa się boi . Gdy jestem na klatce schodowej ludzie puszczają mnie pierwsza nie chcą koło Elzy przejść , pytają sie mnie często jaka to rasa. Elza nie skacze na ludzi , nikogo nie atakuje ani nie szczeka nie wiem dlaczego tak jest. W Holandii natomiast takiego problemu nie mam. Ludzie bardzo przyjaźnie podchodzą do labradorów i często zaczepiają nas na spacerach aby mojego psa pogłaskać .

[Milena]

[urtica1]

[kamil8406]

Akurat Inka dzieci bardzo lubi ale jakby na miejscu dziecka był dorosły facet to by co nie co mogła by mu odgryźć. Dorosłych się boi i ich unika ale jak trzeba to umie się obronić .

[klaudia1234]

Ludzie niestety myślą że mogą robić wszystko bo są ludźmi... Psa najlepiej uwiązać na łańcuchu a jak mieszka w mieście to ma chodzić całe życie na smyczy i w pięciu kagańcach na pyszczku...
Człowiek może bić, kopać psa i jemu nic, bo jest człowiekiem, pies warknie w swojej obronie i trzeba go uśpić, bo jest agresywny bez powodu...

Ludzie niestety myślą że mogą robić wszystko bo są ludźmi... Psa najlepiej uwiązać na łańcuchu a jak mieszka w mieście to ma chodzić całe życie na smyczy i w pięciu kagańcach na pyszczku...
Człowiek może bić, kopać psa i jemu nic, bo jest człowiekiem, pies warknie w swojej obronie i trzeba go uśpić, bo jest agresywny bez powodu...

[graża]

[msannie]

Tak czytam, czytam i dochodzę do wniosku, że na szczęście nie tylko ja jestem takim freakiem, który widzi wszystko, co nie powinno mieć miejsca. Czasem aż mnie trzęsie z nerwów.

1. (everest świństwa) Wchodzę do veta, siedzi pełno ludzi, przy drzwiach starszy Pan z psiakiem w typie sznaucera, wiekowo podobnie jak dziadek. Wchodzę z Louisem na rękach (kruszyna jeszcze z niego była). Pies dziadka siedzi spokojnie przy nodze dziadka. L. zaczął mi się wyrywać, bo to ciekawe świata stworzenie no to go postawiłam na podłodze coby sobie powąchał to i owo. Dziadkowy psiak podniósł się do siadu i szczeknął na mojego L. 3, góra 4 razy. Nie było to agresywne szczekanie, pies nie ruszył się nawet z miejsca. Patrzę na dziadka, ten łapie rączkę od flexa i tego psa po głowie, analogicznie do szczeku - 3 może 4 razy i z oburzeniem do niego: cicho! Ludzie w poczekalni milczą. Ja nie wytrzymałam, mówię: "Dobrze się Pan czuje?" Dziadek patrzy na mnie jakby po polsku nie rozumiał. "Też mam Pana postukać po głowie na dzień dobry?" Dziadzia wstał i wyszedł. Do veta nie wrócił. A mnie aż trzęsło z nerwów.

2. Idę z Lou chodnikiem. Mały wymęczony bo spacerze, sapie bo upał. Miał może 7 miesięcy. Za mną jakieś 5 m idzie babeczka z córką. Słyszę: "chodź szybciej bo idzie z tym psem, jeszcze Cię pogryzie". Przyspieszają, próbują mnie wyprzedzić. L. widząc dziecko włącza tryb radości bezgranicznej, macha ogonem. Wyprzedzają mnie, dziewczynka nagle się odwraca i mówi: Mogę pogłaskać pieska? (może 8 lat miała) Mówię - pewnie. Posadziłam L. mała go wygłaskała, pies zadowolony, dziecko w siódmym niebie i zaczyna mnie pytać jak się wabi itp. Matka stoi 2 matry przed nami: "Julka chodź bo Cię pogryzie, to zły pies i bez kagańca w dodatku". Mała (cały czas miziając Louisa, ten już leżał na chodniku brzuchem do góry) mówi: Prosze pani, a czy on jest zły? mówię, nie, nie ma o co być zły. Matka stoi, wpieniona ostro, bo zero autorytetu... Złapała małą za łokieć, szarpnęła i poszły. Cud, że jej nie zeżarł ten mój zły pies bez kagańca w dodatku.

3. Idę sobie w parku. Z naprzeciwka idzie chłopak, w odzieży typowo sportowej, kołczan prawilności na miejscu, czapeczka chroni to co się w głowie zrodzić zdążyło. Idzie z amstafem, coby mu pies do wizerunku pasował. Lou czytał zapachowe smsy, więc stałam. Jakieś 10m przez nami bestia strzeliła dwójeczkę. Dresik jakby nigdy nic idzie dalej w moją stronę. Podchodzą do Lou, obwąchują się. Chłopak mówi: "o nowego kolegę poznał". Coś tam mu odpowiedziałam, psy się obwąchały. Cały performance trwał jakąś minutę. "Do zobaczenia!" I grzecznie poszłam w stronę, gdzie przed momentem srolił nowy kolega Louisa. Zatrzymałam się przy kupsku. Gość nie wyglądał na zbyt lotnego więc... Odwracam się do chłopaka i z uśmiechem krzyczę do niego: "Hej, zgubiłeś coś!" Obmacał się na szybko po kieszeniach i żwawo ruszył w moją stronę. 3 sekundy i był przede mną, nie wiedząc totalnie co takiego mógł zgubić. "Dzięki!" mówi. A ja pokazuję mu kupę i podaję woreczek. Mówię: Twój pies Twoja kupa! I poszłam. Potulnie posprzątał i poszli w swoją stronę. Tak, jestem wredna. Ale może dzieki temu sprawiłam, że czapeczka ma więcej do chronienia w tym pustym łbie.

[Nitka]

Kocham moją kluchę nad życie, jest przespokojna, ma generalnie dzieci, ludzi obcych w d.... chyba, że to znajomy no to może cosik dla niej ma, ale czasem naprawdę rozumiem też ludzi bez psów, a przynajmniej się staram
Sytuacja: idę zagadana z koleżanką chodnikiem, macham rękami w emocjach coś opowiadam i stoi paniusia z onkiem, ponieważ psy traktuje jak ludzi, zero jakiejkolwiek reakcji z mojej strony, a na pewno zero strachu, a pies się na mnie rzuca, smycz długa, gdybym nie uskoczyła pies by mnie dziabnął i to moja wina???? Nie moja, a paniusi, bo jeżeli pies wykazuje agresje, to ma mieć kaganiec i to nie metalowy, żeby mi zębów nie wybił, (taka sutuacja była dobrych parę lat temu, kiedy Panu wyrwał się agresywny rotek z kagańcem i wybił chłopakowi jedynki)
inna sytuacja: znajomy starszy pan z wspaniałym onkiem, który wychowywał się z moją kluchą, ale jak dorósł niestety onek wylazł i skończyły się wspólne zabawy z innymi psami, ale Pan nadal nie zakłada kagańca, ponieważ pies chodzi na smyczy i 2 lata temu Pan na ulicy zasłabł, dostał zawału serca, koleżanka dzwoni po karetkę, przyjeżdżają błyskawicznie, ale pies nie dopuszcza ich do niego, dzwonimy po żonę, przybiega, pies jej też nie dopuścił-może w szoku, facet na chodniku umiera, równocześnie przyjeżdża policja i syn, a wtedy facet umarł, sekcja: gdyby natychmiast po przyjeździe karetki udzielić mu pomocy, była szansa na przeżycie Byłam przy tym, znałam faceta i naprawdę wtedy byłabym w stanie onka zastrzelić

i ostatnia sytuacja, nasze kochane laby zwariowane, zero agresji, biegają, idzie Pani z dzieckiem, które niesie w rączce maskotkę, podbiega jeden z labów i wyrywa ją i ucieka, pogryzł a jakże, bo przecież 8 miesięczny szczeniak i nie chce wrócić, bo przecież takie ma w domu do zabawy, Pani i dziecko w krzyk, na szczęście rączka cała, po przepraszaniach, odkupieniu nowej, ubłagana żeby nie wzywała policji i kto winny????

Kocham psy, wydaje mi się, że się ich nie boję, ale wierzcie podczas ataku tego onka, mną zatrzepało zdrowo, a Pani oczywiście do mnie miała pretensje bo po co tak gwałtownie opowiadam i emocjonuje się tak